การติดเชื้อต่อมลูกหมากเฉียบพลันคืออะไร?

• Facebook
• อินสตาแกรม
• เวิร์ดเพรส
• โทรเลข
• WhatsApp
• ลิงค์อิน
• จดหมาย

มีผู้ป่วยมาพบฉันที่สำนักงานจำนวนมากเกินไปด้วยคำถามแบบเดียวกันและมีคำถามมากมายเช่น ฉันมีการติดเชื้อต่อมลูกหมากเฉียบพลันหรือไม่? พวกเขาอารมณ์เสียกับอาการปัสสาวะจริงๆ ฉันจะบอกคุณว่าการติดเชื้อต่อมลูกหมากเฉียบพลันคืออะไรและทำไมมันถึงเกิดขึ้น? นั่นเป็นคำถามส่วนใหญ่ที่ฉันได้รับและเหตุใดจึงเกิดขึ้น

ศัพท์ทางการแพทย์สำหรับการติดเชื้อต่อมลูกหมากเฉียบพลันคือ “ต่อมลูกหมากอักเสบเฉียบพลัน Acute Prostatitis” โดยพื้นฐานแล้วอาการจะประมาณนี้

1. มีไข้สูงหรือหนาวสั่น
2. รู้สึกเจ็บเวลาปัสสาวะ
3. ปัสสาวะบ่อย
4. Malaise
5. อาการปวดกระดูกเชิงกราน
6. ปวดอย่างรุนแรงระหว่างการตรวจต่อมลูกหมากทางทวารหนัก

โดยปกติเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียที่เรียกว่า E coli และเป็นเชื้อก่อโรคที่พบบ่อยที่สุด เชื้อโรคที่กำลังลุกลามคือสายพันธุ์ Neisseria หรือ Chlamydia ซึ่งมักพบในโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ (STDs) เชื้อโรคที่ผิดปกติสามารถพบได้ในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูง การแทรกซึมของภูมิคุ้มกันตามธรรมชาติของต่อมลูกหมากโดยเชื้อโรคเป็นกลไกของการติดเชื้อ เราจะกระจายปัจจัยเสี่ยงตามอายุดังนี้

1. ในชายหนุ่ม ประวัติทางการแพทย์ของการมีเพศสัมพันธ์ทางช่องคลอดหรือทางทวารหนักที่ไม่มีการป้องกันสามารถทำให้เกิดการติดเชื้อที่ท่อปัสสาวะ การติดเชื้อในกระเพาะปัสสาวะ หรือการติดเชื้อที่ลูกอัณฑะ จากนั้นจะเปิดช่องแกตเพื่อให้เชื้อโรคไปถึงต่อมลูกหมาก
2. ในผู้สูงอายุ ประวัติทางการแพทย์ของการตรวจชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากหรือการสวนท่อปัสสาวะเป็นเวลานานก็ถือเป็นองค์ประกอบเสี่ยงเช่นกัน

เมื่อสงสัยว่าเป็นต่อมลูกหมากอักเสบจากแบคทีเรียเฉียบพลัน ผู้ป่วยต้องได้รับการดูแลหรือให้บริการโดยผู้เชี่ยวชาญด้านระบบทางเดินปัสสาวะเพื่อการจัดการที่เหมาะสม น้อยกว่า 10% ของกรณีที่เราสามารถระบุเชื้อก่อโรคได้จากการเพาะเลี้ยงปัสสาวะและการเพาะเชื้อในเลือด อย่างไรก็ตาม เรายังคงแนะนำการรักษาที่เหมาะสมสำหรับต่อมลูกหมากอักเสบจากแบคทีเรียเฉียบพลันด้วยยาปฏิชีวนะ ยาปฏิชีวนะนี้ดีจริง ๆ สำหรับการแทรกซึมของเนื้อเยื่อต่อมลูกหมาก เพราะต่อมลูกหมากมีโครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์มาก ทำให้ผลของยาปฏิชีวนะมีประสิทธิภาพน้อยกว่าที่ควรจะเป็น ฟลูออโรควิโนโลนเป็นสารที่มีผลดีดังกล่าวในการแทรกซึมของเนื้อเยื่อต่อมลูกหมาก อาการแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นหลังการรักษาเสร็จสิ้น ได้แก่

1. ความเสี่ยงของปัญหาภาวะมีบุตรยาก
2. ความเสี่ยงต่อโรคที่ลุกลามไปสู่ต่อมลูกหมากอักเสบเรื้อรัง หลอดน้ำอสุจิ หรือ pyelonephritis
3. 10% ของผู้ป่วยอาจพัฒนาไปสู่กลุ่มอาการปวดกระดูกเชิงกรานเรื้อรัง

ถ้ามีคำถามหรือข้อสงสัยใดๆ ลองทัก ผม.