បន្ទាប់ពីរយៈពេល៥ឆ្នាំដែលខ្ញុំបានអនុវត្តការងារផ្នែកជម្ងឺប្រព័ន្ធទឹកនោមនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ខ្ញុំសង្កេតឃើញថាស្ត្រីដែលគាត់ជួបបញ្ហាការបត់ជើងតូចដែលខុសប្រក្រតីមានច្រើននឹងក្លាយជារឿងសាមញ្ញនៅក្នុងគ្លីនិកព្យាបាលជម្ងឺប្រព័ន្ធទឹកនោមស្រី្តរបស់ខ្ញុំ។ ក្នុងប្រធានបទនេះយើងនឹងជជែកគ្នាពាក់ព័ន្ធទៅនឹងជម្ងឺមួយដែលយើងហៅថា “Underactive bladder” “ជម្ងឺប្លោកនោមខុសប្រក្រតី”ចំពោះស្រ្តី។ ដូចដែលយើងដឹងហើយថា ប្លោកនោមមានតួនាទីស្តុកទឹកនោម នឹងច្របាច់ឬកន្រ្តាក់ទឹកនោមអោយចេញមកក្រៅនៅពេលដែលទឹកនោមពេញក្នុងប្លោកនោម ដោយឡែកជម្ងឺមួយប្រភេទនេះ វាបានបង្ករនឹងធ្វើអោយមុខងារប្រក្រតីរបស់ប្លោកនោមមានការប្រែប្រួល ដោយប្លោកនោមគ្មានកម្លាំងច្របាច់ឬកន្រ្តាក់តាមដែលត្រូវច្របាច់ឬកន្រ្តាក់បាន ជាលទ្ធផលនៃភាពខុសប្រក្រតីនេះ វាបានបង្ករនឹងបង្ហាញសញ្ញាមួយចំនួនដូចខាងក្រោមនេះ ។

- នោមខ្សោយ
- ចំណាយពេលនោមយូរ
- មានអារម្មណ៍ថានោមមិនអស់

នៅពេលដែលវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកប្រព័ន្ធទឹកនោមរកមូលហេតុដឹងថា ជម្ងឺប្រភេទនេះមិនមែនជាជម្ងឺដែលបណ្តាលមកពីការរលាកប្លោកនោមទេនោះ ដូច្នេះពេទ្យនឹងផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើជម្ងឺខុសប្រក្រតីនៃប្លោកនោមជាក់ជាមិនខាន។
មូលហេតុដែលបណ្តាលអោយកើតមានជម្ងឺនេះត្រូវបានគេរកឃើញមកពីកត្តាមួយចំនួនដូចតទៅនេះ។
- លក្ខខណ្ឌទាក់ទងនឹងប្រព័ន្ធប្រសាទ – ប្លោកនោមគឺជាសរីរាង្គមួយដែលគ្រប់គ្រងដោយខួរក្បាល និងខួរឆ្អឹងខ្នង ដូច្នេះរាល់បញ្ហាផ្សេងៗពីពួកវាវានឹងប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការរបស់ប្លោកនោម។
- ជម្ងឺដាច់សរសៃឈាម
- ជម្ងឺដុះសាច់ក្នុងខួរម្បាល ឬដុះសាច់ក្នុងបពង់ខួរឆ្អឹងខ្នង
- បំពង់ខួរឆ្អឹងខ្នងរងរបួស
- គាបកំណល់ឆ្អឹងខ្នង
- ជំងឺកម្រ - ជំងឺក្រិនច្រើនប្រភេទ
- ការវិវត្តន៍តាមអាយុ : រាល់សរីរាង្គក្នុងរាងកាយ ដូចជា ប្លោកនោម អាចនឹងមានវ័យចំណាស់និងសឹករិចរិល។ ក្នុងនោះមាន អានុសប្បជញ្ញ:នៃសាច់ដុំដែលនៅជុំវិញប្លោកនោម មាននាទីច្របាច់បញ្ចេញទឹកនោម ដូច្នេះពេលអាយុរបស់យើងកាន់តែចាស់ សាច់ដុំក៏កាន់តែខ្សោយ នេះហើយជាកត្តាដែលនាំទៅរកភាវ:ភាពខ្សោយនៃប្លោកនោម។

- ការដែលពន្យាទប់នោមយូរពេក- ហេតុការណ៍នេះច្រើនកើតឡើងក្រោយការវះកាត់ដោយសារការប្រើថ្នាំសណ្តំ។
- ជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម- ជាជម្ងឺវិវឌ្ឍនតាមអាយុនឹងបង្ករភាពសឹករិចរិលលឿន ជម្ងឺមួយនេះរិតតែបង្ករផលប៉ះពាល់ទៅលើមុខងារប្លោកនោម។ អ្នកមានជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម ភាគច្រើនគាត់បានទទួលរងនៃបញ្ហាការនោមដែលខុសប្រក្រតី។

ជម្រើសនៃការព្យាបាលជម្ងឺប្លោកនោមខុសប្រក្រតីនេះនឹងបង្ហាញជាក់ស្តែងតាមពិសោធន៍ដែលខ្ញុំបានអនុវត្តនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
- ការព្យាបាលដោយកែរតម្រូវនូវទម្លាប់មួយចំនួន ៖
- ដាក់កំនត់ម៉ោងក្នុងការនោម - ការដាក់កំនត់ម៉ោងដើម្បីនោម ជាវិធីដ៏ល្អមួយដែលមិនបង្ករអោយប្លោកនោមស្តុកទឹកនោមយូរពេក។
- ជំនួយការនោមដោយការពង្រឹងក្បាលពោះពេលនោម
- ទម្លាប់នោមពីរដង-បន្ទាប់ពីនោមម្តងហើយ រយៈពេល 20នាទីក្រោយត្រូវទៅនោមម្តងទៀត ការធ្វើបែបនេះដើម្បីអោយប្លោកនោមបានច្របាច់ទឹកនោមដែលនៅសេសសល់ចេញមកអោយអស់។
- ការប្រើថ្នាំលេប - មានជម្រើសថ្នាំគ្រាប់ជាច្រើនដែលបង្ហាញប្រសិទ្ធិភាពដូចខាងក្រោមនេះ។
- ធ្វើអោយប្លោកនោមស្តុកទឹកនោមបានច្រើនជាងមុន
- ជួយអោយប្រព័ន្ធម៉េកានិកធ្វើការប្រសើរជាងមុន
- ការប្រើវិធិអនាម័យសុងដោយខ្លួនឯង Clean intermittent self-catheterization (CIC) - វិធីនេះត្រូវបានអនុញ្ញាតអោយប្រើបាស់ក្នុងករណីអ្នកជម្ងឺនោមមិនអស់ ដោយសល់ទឹកនោមច្រើននៅក្នុងប្លោកនោម ហើយអ្នកជម្ងឺបានប្រើវិធីសាស្រ្តព្យាបាលដទៃទៀតរួចរាល់ហើយ។ ការប្រឈមមួយចំនួនក្នុងការអនុវត្តវិធីមួយនេះ។
- នោមមិនចេញ
- បង្ករការរលាកប្លោកនោមម្តងហើយម្តងទៀត
- តម្រងនោមគាំងដោយសារមានការបង្កររោគព្រោះទឹកនោមសល់ច្រើន

ការព្យាបាលជម្ងឺប្លោកនោមខុសប្រក្រតីចំពោះស្រ្តីមានការពិបាកទាំងពេទ្យនិងអ្នកជម្ងឺ! ប្រសិនបើយើងយល់ពីប្រភេទជម្ងឺនឹងអនុវត្តលក្ខខណ្ឌព្យាបាលដែលត្រឹមត្រូវ យើងនឹងទទួលបាលលទ្ធផលគួរជាទីគាប់ចិត្ត។ ប្រសិនលោកអ្នកមានចម្ងល់ឬសំនួរផ្សេងៗពាក់ព័ន្ធទៅនឹងជម្ងឺនេះ សូមលោកអ្នកស្វែងរកវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញផ្នែកជម្ងឺប្រព័ន្ធទឹកនោមដើម្បីពិភាក្សា។ ក្នុងនោះដែរលោកអ្នកអាចផ្ញើសំនួរផ្សេងៗមកកាន់ខ្ញុំបាន ខ្ញុំរីករាយនឹងឆ្លើយតបទៅវិញ។ សូមអរគុណ
អ្នកអាចចូលមើលគេហទំព័រផ្លូវការរបស់ខ្ញុំ នៅទីនេះ.




