ជម្ងឺត្បៀតរន្ធបង្ហួរនោម ការស្ពៀតភ្នាស់សាច់ក្នុងរន្ធបង្ហួរនោម

• Facebook
• Instagram
• ប្លក, រូបភាព
• Telegram
• WhatsApp
• LinkedIn
• សំបុត្រ

ជម្ងឺត្បៀតរន្ធបង្ហួរនោម ជាជម្ងឺសាមញ្ញមួយដែលអ្នកជម្ងឺតែងតែមានវត្តមាននៅក្នុងបន្ទប់ពិគ្រោះជម្ងឺរបស់ខ្ញុំ។ ការត្បៀតរន្ធបង្ហួរនោម ត្រូវបានកំនត់និយមន័យថាជាការពាក់ព័ន្ធទៅនឹងភាពរួមតូចនៃផ្នែកខ្លះនៅក្នុងរន្ធបង្ហួរនោមរបស់យើង។ មានរបាយការណ៍ពីសហរដ្ឋអាមេរិកសរសេរបញ្ជាក់ថា ចំនួនប្រហែល 0,9% នៃជម្ងឺត្បៀតរន្ធបង្ហួរនោមនេះបានកើតឡើងលើបុរស ហើយវានឹងមានភាពកើនឡើងជាលំដាប់ នៅពេលពួកគាត់មានអាយុពី 65 ឡើងឆ្នាំទៅ។

មូលហេតុនៃជម្ងឺត្បៀតរន្ធបង្ហួរនោមនេះ ត្រូវបានចែកចេញជា 4កត្តាធំៗ ៖

1. គ្មានប្រភព
   • 33% អាចកើតឡើងដោយខ្លួនឯង
   • ត្រូវបានរាយការណ៍មកថា ច្រើនកើតលើបុរសវ័យក្មេង
   • មិនបានសំគាល់ប្រវត្តិពីវ័យក្មេងដែលធ្លាប់ទទួលរងឧបទ្ទវហេតុ ឬមានរងរបួសនៅលើប្រដាប់បន្តពូជ (លឹង្គ)។
2. កើតឡើងដោយចៃដន្យដោយសារផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ
   • 33% អាចកើតឡើងដោយខ្លួនឯង
   • មានប្រវត្តិធ្លាប់សុងវះកាត់ក្នុងរន្ធបង្ហួរនោមមកពីមុន
   • មានប្រវត្តិដាក់បំពង់សុងនោមរយៈពេលយូរ
3. ការរលាក
   • 15% អាចកើតឡើងដោយខ្លួនឯង
   • មានប្រវត្តិរលាកក្នុងរន្ធបង្ហួរនោម ដូចជាជម្ងឺកាមរោគជាដើម
4. រងរបួសដោយឧបទ្ទវហេតុ
   • 19% អាចកើតមានឡើងដោយខ្លួនឯង
   • មានប្រវត្តិរងរបួសដោយការប៉ះទង្គិចលើប្រដាប់បន្តពូជ
   • មានប្រវត្តិរងរបួសឆ្អឹងអាងត្រគៀក
   • មានប្រត្តិរងរបួសបាក់លឹង្គ

នៅពេលដែលរន្ធបង្ហួរនោមទទួលរងការខូចខាត ដោយសារមូលហេតុជាច្រើនដូចបានរៀបរាប់ខាងលើនេះ ជាលទ្ធផលវានឹងបង្ករអោយមានស្លាកស្នាម ស្លាកស្នាមនេះឯងដែលបង្ករអោយកើតការត្បៀតនៅខាងក្នុងរន្ធបង្ហួរនោម។ ការកើតស្លាកស្នាមនៅខាងក្នុងនេះ ត្រូវចំណាយពេលខ្ទង់អាទិត្យ ខ្ទង់ខែ ឬអាចដល់ខ្ទង់ឆ្នាំក៏អាចថាបាន អាស្រ័យលើសុខភាពរៀងៗខ្លួន។

ឃើញថាអ្នកជម្ងឺប្រភេទនេះភាគច្រើនតែងតែមកជួបខ្ញុំជាមួយនឹងអាការៈនោមខ្សោយ ឬមានអារម្មណ៍ថានោមតឹងនៅពេលនោមម្តងៗ។ នៅពេលអាការៈនៃការត្បៀតរន្ធបង្ហួរនោមនេះត្រូវបានសង្ស័យ វិធានការសុងចូលទៅមើលដែលយើងហៅថា ស៊ីស្តូស្កូប visualized cystoscopy នឹងត្រូវណែនាំអោយអ្នកជម្ងឺធ្វើ រួមផ្សំជាមួយការប្រើប្រភេទថ្នាំកុងត្រាស់ផងដែរ ក្នុងគ្រាចាំបាច់។

ជំហ៊ានទី២ ការពិភាក្សាជាមួយអ្នកជម្ងឺទាក់ទងទៅនឹងវិធានការព្យាបាលនិងក្រោយការព្យាបាល ក៏ដូចជាការតាមដានក្រោយពេលព្យាបាល នឹងត្រូវជជែកគ្នាជាមួយអ្នកជម្ងឺអោយបានល្អិតល្អន់ ពីព្រោះវាអាចពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការកើតស្នាមផ្លែនាពេលអនាគតបន្ទាប់ពីមានការសុងឬវះកាត់រួចហើយ។

នេះគឺជា វិធីព្យាបាល នៅលើការរឹតបន្តឹងបង្ហួរនោម។

1. ការប្រើឧបករណ៍ពង្រីករន្ធបង្ហួរនោម Urethral dilation
   • ការពង្រីករន្ធបង្ហួរនោមដោយាប្រើម៉ាតាលីកក្នុងការពង្រីក កិច្ចការនេះត្រូវបានអនុវត្តដោយគ្រូពេទ្យប្រព័ន្ធទឹកនោម ជាមួយនឹងលទ្ធផលដែលមានលក្ខណៈអាចប្រកួតប្រជែងបាន ពាក់ព័ន្ធជាមួយអាត្រាការកើតឡើងមកវិញ នេះប្រសិនបើធៀបជាមួយការវះកាត់។
   • 60% អាចកើតឡើងវិញ បន្ទាប់ពីមានការតាមដានរយៈពេល48ខែក្រោយការវះកាត់។
2. ការប្រើកាំបិតត្រជាក់ក្នុងការឆ្វៀលកាត់ផ្ទាល់ Direct vision cold knife urethrotomy
   • ការវះកាត់ដោយប្រើកាំបិតត្រជាក់នៅក្នុងរន្ធបង្ហួរនោមដែលត្បៀត វាជាបច្ចេកទេសដ៏សាមញ្ញមួយក្នុងចំណោមបច្ចេកទេសដទៃទៀតរបស់គ្រូពេទ្យផ្នែកប្រព័ន្ធទឹកនោម។
   • 50% អាចកើតឡើងវិញ បន្ទាប់ពីមានការតាមដានរយៈពេល48ខែក្រោយការវះកាត់។
3. ការវះកាត់ដោយប្រើកាំបិតអគ្គិសនី Direct vision laser urethrotomy
   • វិធីតែមួយដូចនឹងការប្រើកាំបិតត្រជាក់ដែរ ខុសគ្នាត្រង់ កាំរស្មីតែប៉ុណ្ណឹង
   • លទ្ធផលមានលក្ខណៈប្រកួតប្រជែង
4. ការវះកាត់ជួសជុលឡើងវិញក្នុងរន្ធបង្ហួរនោម Urethroplasty
   • ជាវិធានដ៏មានបទដ្ឋានមួយសម្រាប់ជម្ងឺត្បៀតរន្ធបង្ហួរនោម ក្នុងលក្ខខណ្ឌមានស្នាមផ្លែដែលមានប្រវែងពី ២សង់ទីម៉ែត្រឡើងទៅ។
   • ទទួលបានអាត្រាជោគជ័យខ្ពស់នឹងមិនងាយកើតឡើងវិញ

ដូចដែលខ្ញុំនិយាយតាំងពីដើមទីថា ក្នុងវិធាននីមួយៗទាំងអស់នេះបន្ទាប់ពីអនុវត្តហើយ សុទ្ធតែពាក់ព័ន្ធជាមួយបញ្ហាការកើតស្នាមផ្លែតាមលក្ខណៈធម្មជាតិទាំងអស់។ ដូច្នេះអ្វីដែលយើងអាចជួយបាន គឺការដែលយើងត្រូវធ្វើការតាមដានអោយបានទៀតទាត់ដើម្បីយើងបានដឹងមុនក្នុងករណីវាកើតឡើងមកម្តងទៀត។ ប្រសិនបើលោកអ្នកមានសំនួរផ្សេងៗក្នុងរឿងនេះ សូមលោកអ្នកស្វែងរកវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកប្រព័ន្ធទឹកនោមក្នុងការពិភាក្សា ហើយលោកអ្នកក៏អាចទំានាក់ទំនងមកខ្ញុំបានដូចគ្នាផងដែរ។ សូមអរគុណ ខ្ញុំ។ ថែរក្សា!