ជម្ងឺទប់នោមមិនជាប់ ដែលយើងហៅជាភាសាអង់គ្លេសថា Stress urinary incontinence (SUI) វាជាការបាត់បង់ការបញ្ជានៃសាច់ដុំប្លោកនោម ដែលវាទំនងជាពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងសម្ពាធនៅខាងក្នុងពោះរបស់យើង។ ជម្ងឺទប់នោមមិនជាប់ វាបានលជះឥទ្ធិពលមកលើគុណភាពនៃជីវិតរបស់យើង ដោយវាបង្ករអោយយើងលែងមានទំនុកចិត្តនៅពេលដែលយើងត្រូវចូលរួមក្នុងសកម្មភាព សង្គមមួយ មូលហេតុនៃការលែងមានទំនុកចិត្តគឺដោយសារតែក្លិនទឹកនោមដែលជះឆួលមកដល់ច្រមុះអ្នកដែលនៅក្បែរយើងនោះឯង។ អ្នកជម្ងឺប្រភេទនេះតែងតែមកមកជួបខ្ញុំជាមួយអាការៈទប់នោមមិនជាប់រហូតដល់លិចនោម តាមរយៈកត្តាជម្រុញដូចខាងក្រោម ៖

- ការក្អក
- ការសើច
- ការកណ្តាស់
- ប្រឹងហាត់ប្រាណ ឬប្រឹងលើករបស់ធ្ងន់

រោគវិទ្យានៃ ទទួលរងសម្ពាធខ្លាំងឬទទួលរងភាពតានតឹងខ្លាំង អាចបែងចែកជា ២ មូលហេតុធំ ៗ ។
- សាច់ដុំអាងត្រគៀកមិនដំណើរការ - ដូចយើងដឹងហើយថាប្រព័ន្ធដ៏ស្មុគស្មាញនៅក្នុងសាច់ដុំឆ្អឹងអាងត្រគៀក បានដើរតួយ៉ាងសំខានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងការបញ្ចេញចោលទឹកនោម ម្លោះហើយអោយតែមានហេតុភេទណាមួយដែលរំខានមុខនាទីនៃប្រព័ន្ធទាំងអស់នេះ ជាលទ្ធផលវានឹងបង្ករអោយមានអាការៈនៃជម្ងឺទប់នោមមិនជាប់នេះកើតឡើងតែម្តង។
- ជម្ងឺធាត់ -តួនាទីដោយឡែកផ្សេងទៀតនៃប្រព័ន្ធសាច់ដុំអាងត្រគៀក គឺវាបានបង្ករអោយសរីរាង្គមួយចំនួននៅក្នុងពោះរបស់យើងរីកកាន់តែធំ ដូចជាស្រទាប់ស្បែកក្នុងពោះសម្បូរទៅដោយខ្លាញ់, ពោះវៀន, ថ្លើម, អណ្តើក ដែលទាំងអស់នេះហើយបានប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធសាច់ដុំអាងត្រគៀក ធ្វើអោយការដំណើរការទទួលបានភាពខុសប្រក្រតី មុនពេលដែលវាគួរកើតមានចំពោះយើង។
- ស្រ្តីក្នុងវ័យជិតអស់រដូវ - អ័រមនអេសស្ត្រូចេន ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ចំពោះស្រ្តីក្នុងការធ្វើអោយរន្ធបង្ហួរនោមរបស់គាត់មានសំណើម ហើយចរន្តឈាមរត់បានយ៉ាប្រសើរ ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្វះអ័រមនអេសស្រ្តូចេនវិញ វានឹងផ្តល់ផលប៉ះពាល់ទៅនឹងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងការបញ្ចេញចោលនៅក្នុងរន្ធបង្ហួរនោមរបស់ស្រ្តី។
- ស្រ្តីដែលពរពោះច្រើនដង - នេះវាពាក់ព័ន្ធទៅនឹងអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយរួចមកហើយ គឺរឿងធាត់នោះឯង។ ស្រ្តីដែលពរពោះច្រើនដង គឺបណ្តាលអោយសរីរាង្គនៅខាងក្នុងមានការប្រែប្រួល គឺមានការកើនឡើងនៃទម្ងន់ ដូចនេះហើយទើបស្រ្តីដែលពរពោះច្រើនដងនឹងប្រឈមជាមួយជម្ងឺទប់នោមមិនជាប់ជាងស្រ្តីទូទៅ។
- ស្រ្តីដែលទទួលរងរបួសក្រោយការសម្រាល - ការសម្រាលជាលក្ខណៈធម្មជាតិ ជាទម្រង់មួយដែលអំប្រីយ៉ុងបានលូតលាស់ក្នុងស្បូន ដែលស្បូនស្ថិតនៅក្នុងទីតាំងឆ្អឹងអាងត្រគៀក ដូច្នោះស្រ្តីដែលសម្រាលកូនច្រើនដងតាមទម្រង់ធម្មជាតិវាពិតជាធ្វើអោយសាច់ដុំឆ្អឹងអាងត្រគៀកទទួលផលប៉ះពាល់ ហើយពេលខ្លះវានឹងអាចបាត់បង់មុខងារដែលធ្លាប់មានតាមលក្ខណៈធម្មជាតិរបស់វាទៀតផងដែរ។
- ការក្អករាំរ៉ៃ និងការទល់លាមក - អាការៈអ្វីក៏ដោយ អោយតែមានភាពរាំរ៉ៃ នោះវានឹងបង្កើនសម្ពាធនៅក្នុងពោះយើងច្រើនជាងមុន សម្ពាធដែលកើនឡើងនេះឯងដែលទៅប៉ះពាល់មុខងារបស់ប្រព័ន្ធសាច់ដុំឆ្អឹងអាងត្រគៀក។

- សរសៃប្រសាទនៃសាច់ដុំឆ្អឹងអាងត្រគៀកដែលទទួលរងការខូចខាតក្រោយការវះកាត់ឆ្អឹងអាងត្រគៀក - ការវះកាត់ដ៏មានទ្រុងទ្រាយធំនៅក្នុងពោះរបស់យើង ដូចជាការវះកាត់មហារីកក្រពេញប្រូស្តាត ជាលទ្ធផលវានឹងបង្ករអោយកើតជម្ងឺទប់នោមមិនជាប់ក្រោយពេលវះកាត់។

ជម្ងឺទប់នោមមិនជាប់ ត្រូវបានគេរាយការណ៍មកថាប្រហែល 15%បានកើតឡើងចំពោះស្រ្តីពេញវ័យ។ ហើយតែចំនួន 60%ប៉ុណ្ណោះចំពោះអ្នកកើតនេះដែលបានស្វែងរកការព្យាបាល។ អ្នកជម្ងឺប្រភេទនេះនៅពេលដែលពួកគាត់មកបន្ទប់ពិភាក្សាជម្ងឺរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងសាកសួរពីប្រវត្តិជម្ងឺយ៉ាងពេញលេញ ខ្ញុំនឹងពិនិត្យរាងកាយរបស់គាត់ ហើយនឹងធ្វើតេស្តមួយចំនួនក្នុងករណីចាំបាច់ក្នុងការអះអាងជម្ងឺនេះអោយបានច្បាស់ មុននឹងធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ។
ជម្រើសនៃការព្យាបាលជម្ងឺនេះនឹងផ្តល់ជូនចំនួន ៣ប្រភេទ ៖
- ការព្យាបាលតាមបែបប្រពៃណី
- លំហាត់ប្រាណ Kegel exercises - អនុវត្ត 3ជុំតាមប្រភេទលំហាត់ប្រាណណែនាំអោយបានចំនួន10ដងនៃលំហាត់សាច់ដុំអាងត្រគៀកនេះ ។ ក្នុងក្បាច់នីមួយៗធ្វើវាអោយបាន 10វិនាទី ហើយក្នុងមួយថ្ងៃអនុវត្តអោយបាន៣ដង។
- កំនត់ពេលនោម Voiding Schedule - កំនត់ម៉ោងចូលនោមអោយបានជាទៀងទាត់
- ការសុងនោមសម្រាប់ស្រ្តី Passaries - វានឹងបានណែនាំក្នុងការណីតម្រូវអោយមានការសុងចូលទៅមើលក្នុងពេលធ្វើការពិនិត្យរាងកាយ។

- ការប្រើប្រាសឳសថ
- ពពួកថ្នាប្រឆាំងការរំញោចនៃប្រព័ន្ធប្រសាទ នឹងត្រូវបានប្រើបា្រស់ដើម្បីកាត់បន្ថយការរំញោចនៃប្លោកនោម។
- ពពួកថ្នាំប្រឆាំងនិងភាពតប់ប្រម៉ល់ នឹងត្រូវប្រើប្រាស់ដើម្បីជួយអោយសាច់ដុំបង្ហួរនោមកន្ត្រាក់បានល្អ។
- គ្រីមអ័រមនអេសស្ត្រូចេន អាចជួយផ្តល់សំណើមដល់ជាលិកាភ្នាសសាច់ខាងក្នុងបង្ហួរនោម ហើយវាថែមទាំងអាចជួយអោយប្រព័ន្ធបញ្ជានៃការទប់ទឹកនោមធ្វើការបានត្រឹមត្រូវផងដែរ។

- ការវះកាត់ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា Surgical interventions
- ការចាក់ថ្នាំដើម្បីពង្រីកបំពង់រន្ធបង្ហួរនោម
- ការដាក់សុងពាក់កណ្តាល់នៅក្នុងបំពង់រន្ធបង្ហួរនោម
សារសំខាន់ដែលយើងចង់ជូនដំណឹងដល់អ្នកជម្ងឺ SUI គឺមិនមានការគ្រប់គ្រងតែមួយដែលល្អបំផុតសម្រាប់អ្នកជំងឺ SUI គ្រប់រូបដូចជាអ្នករចនាកាត់ដេរតាមពិតវាគឺជាការណែនាំណែនាំជាជំហាន ៗ និងរៀបចំ គោលដៅរួមគ្នាជាមួយអ្នកជំងឺ។ ប្រសិនបើអ្នកមានសំណួរអ្នកអាចផ្ញើសារ ខ្ញុំ ដោយផ្ទាល់។ ថែរក្សា!





គំនិតមួយលើ "Stress urinary incontinence: The embarrassing symptom"