អ្នកជម្ងឺជាច្រើនបានមកពិភាក្សាហើយនឹងត្អូញត្អែពីអាការៈមិនស្រណុកសុខសប្បាយនៃពងស្វាសរបស់ពួកគាត់ជាច្រើននាក់។ តាមពិតអាការៈមិនមែនឈឺរហូតដល់ថ្នាក់ទ្រាំមិនបាននោះទេ ប៉ុន្តែវារំខានខ្លាំងណាស់ ហើយពេលខ្លះវាបានធ្វើអោយអ្នកជម្ងឺមានភាពខ្មាស់អៀនមិនចង់និយាយវាចេញមកទៀតផង។ នេះហើយជាមូលហេតុដែលធ្វើអោយអ្នកជម្ងឺព្យាយាមស្វែងរកដំណោះស្រាយនិងការណែនាំពីគ្រូពេទ្យ ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាអោយពួកគាត់អាចរកវិធីតាមដាននិងព្យាបាលជម្ងឺនេះអោយជាសះស្បើយបាន។ អ្វីដែលចម្លែកនៅត្រង់ថា “រាល់ការធ្វើតេស្តទាក់ទងនឹងការឈឺចាប់នៃពងស្វាសនេះ លទ្ធផលចេញមកតែងតែអវិជ្ចមាន គឺរកអ្វីមិនឃើញអ្វីឡើយ” មិនត្រឹមតែរកមិនឃើញមូលហេតុនោះទេ ពេលខ្លះទៀតគ្រូពេទ្យវិញមិនព្រមរកហេតុផលសមរម្យណាមួយ ឬលើកទឹកចិត្តនឹងពន្យល់អោយបានក្បោះក្បាយនោះទេ បែរជាបាញ់នៅចម្ងល់ជាច្រើនគ្រាប់ដាក់ក្នុងខួរក្បាលរបស់អ្នកជម្ងឺទៅវិញ រហូតដល់ពេលខ្លះអ្នកជម្ងឺគិតតានតឹងហើយចោទសួរខ្លួនឯងថា តើវាអាចជាជម្ងឺមហារីកដែរឬទេ? តើខ្ញុំត្រូវទ្រាំនិងអត់ធ្មត់ចំពោះការឈឺរបៀបនេះពេញមួយជីវិតឬយ៉ាងណា? នេះហើយជាចំនុចដែលខ្ញុំចង់លើកយកមកនិយាយ ដើម្បីទុកគ្រាន់ជាពន្លឺបំភ្លឺផ្លូវនៃជម្ងឺនេះផងដែរ ភាសាអង់គ្លេសគេអោយឈ្មោះជម្ងឺនេះថា “Scrotum pain syndrome” ជាភាសាខ្មែយើងហៅវាថា “ជម្ងឺឈឺពងស្វាស”។
ជម្ងឺឈឺពងស្វាសត្រូវបានកំនត់ទៅលើភាពមិនប្រក្រតីនៅម្តុំបរិវេណថង់ពងស្វាសដែលមានរយះពេលយ៉ាងហោចណាស់ក៏ចាប់ពីបីខែឡើយទៅផងដែរ ហើយអាការៈនេះវាបានបង្ករផលរំខានសម្រាប់ការអនុវត្តន៍សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកជម្ងឺ។ ជម្ងឺនេះនៅក្នុងភាសាអង់គ្លេសគេបានអោយឈ្មោះវាខុសៗគ្នាជាច្រើនមានដូចតទៅ៖ scrotal pain syndrome, chronic orchialgia, testialgia, testicular pain syndrome, post-vasectomy pain syndrome, post-vasectomy orchalgia, chronic testicular pain, chronic scrotal content pain ជាដើម។
ប្រហែលមានចំនួន 2,5% នៃអ្នកជម្ងឺដែលបានមកជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសនៃជម្ងឺប្រព័ន្ធទឹកនោម ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងជម្ងឺឈឺពងស្វាសនេះ។ ជម្ងឺនេះមានការអធិប្បាយបកស្រាយនូវអាការៈមួយចំនួនដែលមានកត្តាជម្រុញមួយផ្នែកដែលបង្ករអោយសរសៃប្រព័ន្ធប្រសាទនៅក្នុងថង់ពងស្វាសរងភាពមិនប្រក្រតី។ កត្តាជម្រុញទាំងអស់នេះអាចបណ្តាលមកពីសភាវៈមួយចំនួនដែលបានកើត មានឡើងដូចជា ៖ គ្រោះថ្នាក់, ការចម្លងរោគ ឬម្យ៉ាងវិញទៀតការកើតឡើងនូវភាពខុសប្រក្រតីដែលយើងមិនអាចដឹងពីមូលហេតុជាដើម។ សរសៃប្រសាទនៅក្នុងថងពងស្វាសបែកខ្ញែកចេញពីឬសគល់តែមួយដែលមាននៅទីតាំងនៅច្រវែកក្រលៀន groin (ទីតាំងរវាងពោះនិងភ្លៅ)និងម្តុំចន្លោះត្រគៀកនិងឆ្អឹងជំនី flank នោះមានន័យថាភាពមិនប្រក្រតីអាចកើតឡើងនៅបរិវេណច្រវែកក្រលៀននិងចន្លោះត្រគៀកនិងឆ្អឹងជំនីនេះឯង។
រោគសញ្ញាឈឺចាប់ Scrotal អាចបង្ហាញរោគសញ្ញាដូចខាងក្រោម៖
- ឈឺពងស្វាស Testicular pain
- ឈឺស្រទាប់បំពង់ទឹកកាមដែលនៅជាប់នឹងពងស្វាស Epididymal pain
- ឈឺបំពង់នាំទឹកកាម Vas deferens pain
- ឈឺនៅពេលចេញទឹកកាម Pain during ejaculation
- ឆាប់ចេញទឹកកាម Premature ejaculation
- ឈឺពេលប្រឹងបត់ជើងតូច Pain during straining the urine
- ឈឺនៅពេលដែលអង្គុយរយះពេលយូរ Pain after sitting for a long time

គោលការណ៍សំខាន់ក្នុងការតាមដាននិងធ្វើតេស្ត គឺការព្យាយាមដកចេញនូវលក្ខខណ័្ឌទាំងឡាយដែកវាពិបាកដល់អ្នកជម្ងឺក្នុងការបកស្រាយបា្រប់ដល់គ្រូពេទ្យ។ ស្តាប់មើលទៅហាក់ដូចជាស្មុគស្មាញ! ចូរចងថាជម្ងឺឈឺពងស្វាស គឺជាជម្ងឺដែលកំនត់គោលដៅការវិនិច្ឆ័យតែចំពោះប្រព័ន្ធប្រសាទទាំងមូលតែប៉ុណ្ណោះ ម្លោះហើយរាល់ជម្ងឺដែលពាក់ព័ន្ធនឹងប្រព័ន្ធប្រសាទការធ្វើតេសត្តតាមរយះឈាមជាលទ្ធផលគឺតែងតែអវិជ្ជមាន ស្ទើរតែទាំងអស់។ ការព្យាបាលនឹងប្រព្រឹត្តទៅពីមួយជំហានទៅមួយជំហាន គឺផ្តើមចេញពីការមិនបង្កររបួសស្នាមដល់អ្នកជម្ងឺគោល ហើយផ្តោតទៅលើលទ្ធផលវិជ្ជមានដែលទទួលបានពីការព្យាបាលលជាសំខាន់។ ខាងក្រោមនេះជាជម្រើសនៃការព្យាបានដែលអាចធ្វើទៅបាន ៖

- ការវាយតម្លៃផ្នែកចិត្តសាស្ត្រចំពោះអ្នកជម្ងឺ Psychological evaluation
- ការធ្វើលំហាត់ប្រាណឆ្អឹងអាងត្រគៀក Pelvic floor exercise
- ការចាក់ម្ជុលវិទ្យាសាស្រ្ត Acupuncture
- ការប្រើថ្នាំផ្សះ (ក្នុងករណីមានការបង្កររោគ) Antibiotics (Presence of infection)
- ការប្រើថ្នាំបំបាត់ការរលាក Non-steroidal anti-inflammatory drugs
- ការប្រើថ្នាំជំនួយផ្លូវចិត្ត Antidepressant drugs
- ការប្រើថ្នាការពារការកន្ត្រាក់ឬប្រកាច់ Anticonvulsant drugs
- ការបំបាត់ដោយប្រើឧបករណ៍រលកវិទ្យុ Radio-frequency therapy
- ការចាក់ថ្នាំបន្ថយការឈឺចាប់នៅក្នុងបំពង់នាំទឹកកាម Spermatic cord nerve block
- ការវះកាត់ Surgical intervention


យើងប្រហែលឃើញហើយថា មានមធ្យោបាយជាច្រើនក្នុងការផ្តល់ការព្យាបាល ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់នោះចង់បញ្ជាក់ថារាល់ការទទួលខុសត្រូវទាំងឡាយនៃការព្យាបាលវាជាកតព្វកិច្ចរបស់វេជ្ជបណ្ឌិតដែលជាអ្នកព្យាបាលអ្នកជម្ងឺ។ យើងជាគ្រូពេទ្យត្រូវតែផ្តល់ព័ត៏មានដែលច្បាស់លាស់ដល់អ្នកជម្ងឺ ត្រូវបន្តអោយពួកគាត់ដឹងថាការព្យាបាលរបស់ពួកគាត់មានភាពឈានមុខដល់កម្រិតណាហើយជាដើម ហើយត្រូវបង្ហាញទិដ្ឋភាពការព្យាបាលជាលក្ខណៈទូលាយដើម្បីអោយពួកគាត់ប្រមើលមើលឃើញការវិវឌ្ឃន៍នៃការព្យាបាលនោះផងដែរ។ យើងគួរបង្កើតទំនាក់ទំនងល្អរវាងគ្រូពេទ្យនិងអ្នកជម្ងឺ សម្រាប់ជម្ងឺឈឺពងស្វាសនេះវាមានសារះសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងការព្យាបាលនៅពេលដែលអ្នកជម្ងឺនិងគ្រូពេទ្យមានសម្ព័ន្ធភាពល្អនឹងគ្នា។
សំណួរណាមួយអ្នកអាចមានអារម្មណ៍សេរីដើម្បីពិភាក្សាជាមួយ ខ្ញុំ.




