“ជម្ងឺឈឺផ្លោកនោម” ជម្ងឺដែលនៅរាំរ៉ៃហើយប៉ះពាល់នឹងកាត់បន្ថយគុណភាពជីវិតនៃការរស់នៅ

BPS

មានចំនួនអ្នកជម្ងឺស្រ្តីជាច្រើនស្ទើររាប់មិនអស់ដែលបានទទួលការពិភាក្សាជម្ងឺជាមួយខ្ញុំ ហើយបានជួបផលវិបាកផលរំខាននៃអាការៈជម្ងឺរលាកផ្លោកនោម។ អ្នកជម្ងឺភាគច្រើនផ្តើមានអារម្មណ៍ថាពួកគាត់ដើរស្វែរកជួបពេទ្យប្រៀបដូចជាការដើរផ្សាររកទិញឥវ៉ាន់ដូច្នេះដែរ គឺមិនដឹងថានឹងរកការព្យាបាលណាមួយដែលត្រឹមត្រូវសម្រាប់អាការៈនៃជម្ងឺរបស់គាត់។ ហើយជាបទពិសោធន៍គាត់ទទួលការព្យាបាលដែលមានទម្រង់ខុសៗពីគ្នានៅពេលគាត់បានជួបគ្រូពេទ្យម្នាក់ៗ។ ភាគច្រើនយើងតែងតែលឺចេញពីមាត់គ្រូពេទ្យនិយាយថា អាការៈបែបនេះសង្ស័យជាជម្ងឺរលាកផ្លោកនោម តែក្រោយការព្យាបាលក៏នៅតែមិនបានធូរស្បើយ ទោះបញ្ចប់ការប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះក៏ហើយក្តី។ យើងភ្លេចគិតថាក្នុងចំនោមអាការៈនៃជម្ងឺមួយនេះគឺនៅមានជម្ងឺមួយមុខផ្សេងទៀតដែលមានទម្រងនឹងបង្ហាញអាការៈស្រដៀងទៅនឹងជម្ងឺរលាកផ្លោកនោម ដែលជម្ងឺនេះគេហៅវាថា ជម្ងឺ “ឈឺផ្លោកនោម” “Bladder pain syndrome” ឬជាម្យ៉ាងទៀតគេអោយឈ្មោះវាថា “Interstitial cystitis” ។ រោគសញ្ញាឈឺចាប់ប្លោកនោម ឬពាក្យវេជ្ជសាស្រ្តផ្សេងទៀតហៅថាវា “ ជំងឺរលាកទងសួតក្នុងខួរក្បាល” មែនហើយនោះគឺជាប្រធានបទដែលយើងនឹងស្វែងរកនៅថ្ងៃនេះ។

រោគសញ្ញានៃការឈឺចាប់ប្លោកនោម៖ តើវាជាអ្វី?
ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យមិនត្រឹមត្រូវអាចនាំឱ្យមានការប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិចដែលមិនចាំបាច់

ជម្ងឺឈឺផ្លោកនោមរាំរ៉ៃជាជម្ងឺមួយដែលមានរបាយការណ៍សរសរមកថា យ៉ាងហោចណាស់មានស្ត្រីជនជាតិអាមេរិកាំងប្រហែល 2,7%បានកើតជម្ងឺនេះ។ ជម្ងឺនេះវាបានបង្ករភាពប៉ះទង្កិចដល់គុណភាពជីវិតការស់នៅមានលក្ខណៈរាំរ៉ៃ ហើយថែមទាំងបង្កើនការចំណាយលុយព្យាបាលលើបញ្ហានេះច្រើនផងដែរ។ ជម្ងឺឈឺផ្លោកនោមនឹងត្រូវបានគេសង្ស័យទៅលើវា នៅពេលដែលការវិនិច្ឆ័យនិងវាយតម្លៃមួយចំនួនធំទៅពាក់ព័ន្ធនឹងជម្ងឺដែលស្រដៀងវាត្រូវបានបញ្ចប់ ហើយអាការៈសញ្ញានៃជម្ងឺនេះមានដូចខាងក្រោម នេះបើផ្អែកទៅតាម (សេចក្តីយោងរបស់សមាគមជម្ងឺប្រព័ន្ធទឹកនោមអាមេរិកាំង)

លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យរោគសញ្ញានៃការឈឺចាប់ប្លោកនោម។

  1. មានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលក្នុងខ្លួន (ឈឺ,ធ្ងន់,មិនស្រណុក) ការទាំងនោះគឺបង្ហាញភាពមិនប្រក្រតីនៅចំចំនុចនៃប្រព័ន្ធទឹកនោមតែម្តង។
  2. នោមញឹក និងចេះតែរាន់នោមជាដើម
  3. អាការៈនឹងអូសបន្លាយរហូតដល់ 6សប្តាហ៍
  4. រកមិនឃើញកត្តាបង្កររោគឬចម្លងរោគតាមវីធីផ្សេងៗដទៃទៀតសោះ

ទោះជាមិនមានការវិនិច្ឆ័យដោយជាក់ច្បាស់មួយសម្រាប់ជម្ងឺនេះក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែអាចវិនិច្ឆ័យដោយវិធីផ្សេងទៀតដើម្បីអាចជួយសម្រួលបន្តនៅក្នុងការព្យាបាលជម្ងឺនេះដែរ។ អ្នកជម្ងឺដែលយើងសង្ស័យថាគាត់អាចកើតជម្ងឺឈឺផ្លោកនោមនេះ យើងត្រូវតាមដាននិងបញ្ជាក់អោយច្បាស់ថាអាការៈឬសញ្ញានៃជម្ងឺរបស់គាត់គឺគ្មានជម្ងឺមហារីកនៅពីក្រោយខ្នង។ ការប្រើឧបករណ៍អេនដូស្កូបសុងទៅតាមរន្ធបង្ហួរនោមដើម្បីតាមដាន វាជាជម្រើសមួយដើម្បីអោយយើងមានភាពប្រាកដថា តើយើងអាចរកឃើញសញ្ញាពិសេសអ្វីចម្លែកពាក់ព័ន្ធនិងរោគ pathognomonic sign ដែរឬអត់ ឬម្យ៉ាងទៀតវាបង្ហាញជាសញ្ញារលាកនៅខាងក្នុងដែលគេហៅវាជាភាសាអង់គ្លេសថា “Hunner’s ulcers” តែទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ទោះជារកមិនឃើញការកំនត់សញ្ញារលាក ក៏យើងនៅតែបន្តប្រើប្រាស់វិធីការព្យាបាលទៅតាមផែនការជាបន្តបន្ទាប់ដដែល។

មានសំនួរជាច្រើន បានចោទសួររបៀបថា “តើហេតុម្តេចបានវាកើតឡើង?” ក្នុងនោះមានទ្រឹស្តីមួយចំនួនព្យាមយាមចូលមកបកស្រាយជាច្រើនទាក់ទងទៅនឹងថា អ្វីជាដែលធ្វើអោយជម្ងឺឈឺផ្លោកនោមកើតឡើង? ខ្ញុំនឹងសង្ខេបវាចេញជា២ចំនែកដូចខាងក្រោមតាមទម្រង់នៃទ្រឹស្តី ៖

ប្លោកនោម
ទ្រឹស្តីជាច្រើនព្យាយាមពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអាចបណ្តាលឱ្យ BPS
  1. មានការរំខានទៅលើស្រទាប់ខាងក្រៅនៃជាលិកាផ្លោកនោម អាចជាសារធាតុគីមី ឬបាក់តេរីនៅក្នុងទឹកនោមក៏ថាបាន ហើយនៅពេលដែលសារធាតគីមីឬបាក់តេរីទាំងនេះបានប៉ះពាល់ផ្ទាល់ទៅនឹងស្រទាប់ជាលិកាខាងក្នុងនៃផ្លោកនោម ដែលនៅក្នុងស្រទាប់ជាលិកាទាំងនេះគឺជាបណ្តុំនៃសរសៃប្រសាទ ហើយការប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ដោយពពួកបាកតេរីឬសារធាតុគីមីទាំងអស់នេះជាលទ្ធផលវាបានធ្វើអោយសរសៃញ្ញាណនៃប្រព័ន្ធប្រសាទនៃផ្លោកនោមដំណើរការមិនប្រក្រតីដូចមុនឡើយ។
  2. ការដែលឧស្សាហ៍កើតជម្ងឺរលាកបង្ហួរនោមនឹងផ្លោកនោម នេះហើយជាចំនុចដែលនាំការបង្ករទៅកាន់ជម្ងឺឈឺផ្លោកនោម ព្រោះអ្វី? នៅពេលដែលមានការបង្កររោគរួចហើយ មេរោគទាំងនេះបានធ្វើអោយប្រព័ន្ធផ្លូវទឹកនោមរបស់យើងមានការរលាកស្ទើរគ្រប់កន្លែង ហើយការរលាកនេះបានប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធប្រសាទនៅខាងក្នុងនៃស្រទាប់ជាលិការនៃផ្លោកនោម ជាលទ្ធផលនៃការប៉ះពាល់ គឺវាធ្វើអោយការបំពេញមុខនាទីរបស់វាគឺមិនត្រឹមត្រូវដូចមុន យើងហៅវាថាការកើតភាពមិនប្រក្រតីទៅលើប្រព័ន្ធប្រសាទនៃផ្លោកនោម។

ការព្យាបាលជម្ងឺនេះត្រូវផ្តើមឡើងដោយការព្យាបាលតាមបែបបទ នឹងសន្សឹមៗឈានឡើងក្នុងការតម្លើងកម្រិតថ្នាំ ដែលមានទម្រង់ខ្លាំងរហូតធ្វើអោយអ្នកជម្ងឺទទួលយកលទ្ធផលជាទីគាប់ចិត្តបាន។ ខាងក្រោមនេះជាគំរូមួយចំនួនដែលជាជម្រើសនៃការព្យាបាល ៖

ការផ្លាស់ប្តូររបបអាហារ
ទម្លាប់អ្នកសង្កេតការណ៍លើរបបអាហារណាដែលធ្វើឱ្យជំងឺ BPS កាន់តែអាក្រក់
  1. ការផ្លាស់ប្តូរនូវឥរិយាបទរស់នៅនិងការបរិភោគ Behavioral change
  2. ការធ្វើលំហាត់ប្រាណឆ្អឹងអាងត្រគៀក Pelvic floor exercise
កុំបណ្តោយអោយរាងកាយរងភាពតានតឹងច្រើនពេក Stress reduction
វិធីសាស្រ្តកាត់បន្ថយស្ត្រេសណាមួយអាចផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ប៊ី។ ភី។ អេស
  1. កុំបណ្តោយអោយរាងកាយរងភាពតានតឹងច្រើនពេក Stress reduction
ការប្រើថ្នាំគ្រាប់
ការលេបថ្នាំតាមមាត់គឺជាការសាកល្បងដ៏ល្អមួយក្នុងការគ្រប់គ្រង BPS
  1. ការប្រើថ្មាំពេទ្យ - មានការរាយការណ៍មកថាអាត្រាជោគជ័យដល់ទៅ 77% ដោយការលេបថ្នាំ
  2. ការព្យាបាលដោយប្រើឧបករណ៍សុងចាក់ថ្នាំបញ្ចូល Intravesical therapy - ភាពជោគជ័យដល់ទៅ 93%នៅពេលដែលប្រើឧបករណ័អេនដូស្កូបក្នុងការព្យាបាល។
  3. ការប្រើឧបករណ៏ជម្រុញនិងជំនួយប្រព័ន្ធប្រសាទ Sacral nerve modulation - មានតម្លៃថ្លែ ប៉ុន្តែមិនបង្ករអោយមានរបួស្នាម ដូចជាការវះកាត់ឡើយ។

អ្នកជំងឺភាគច្រើននឹងត្រូវបានធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងបន្ទាប់ពីការព្យាបាលប៉ុន្តែជាអកុសលអត្រានៃការធូរស្បើយគឺខ្ពស់ណាស់។ ប្រភេទនៃជំងឺនេះយើងត្រូវអប់រំនិងធានាដល់អ្នកជំងឺអំពីប្រវត្តិធម្មជាតិនៃជំងឺដូច្នេះអ្នកជំងឺនឹងមិនមានការភាន់ច្រលំឡើយ។ ប្រសិនបើអ្នកបុរសឬសាច់ញាតិរបស់អ្នកធ្លាប់មានរោគសញ្ញាប្រភេទនេះសូមធ្វើការពិភាក្សាជាមួយអ្នកជំនាញខាងជីវសាស្រ្តដែលអ្នកទុកចិត្តឬគួរអោយគោរពប្រសិនបើអ្នកផ្ញើរសារ ខ្ញុំ។ សូមអរគុណ!

ពិគ្រោះយោបល់តាមអ៊ិនធរណេតដោយឥតគិតថ្លៃ
ការបដិសេធ 1
ការបដិសេធ ២
ប្រវត្តិ PE ស៊ើបអង្កេត
សេចក្តីជូនដំណឹង
Dr.Pom WeChat
តេឡេក្រាម ១
WhatsApp
ជួរទី 1

ប្រធានបទនៅលើ អ៊ប៉សស្ត្រី

ការបត់ជើងតូច(នោម)ដែលខុសប្រក្រតីចពោះស្ត្រី ឬជម្ងឺខុសប្រក្រតីនៃប្លោកនោម

បន្ទាប់ពីអនុវត្ត urology អស់រយៈពេល 5 ឆ្នាំនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បញ្ហានោមខុសធម្មតារបស់ស្ត្រីកំពុងកើតមានកាន់តែច្រើនឡើងៗនៅក្នុងគ្លីនិក urology ស្ត្រីរបស់ខ្ញុំ។ ថ្ងៃនេះយើងនឹងពិភាក្សាអំពីជំងឺ "ប្លោកនោមមិនដំណើរការ" ចំពោះស្ត្រី។ ជាធម្មតា មុខងាររបស់ប្លោកនោមគឺរក្សាទុកទឹកនោម និងច្របាច់ទឹកនោមទាំងអស់ចេញនៅពេលយើងបត់ជើងតូច ប៉ុន្តែជំងឺប្រភេទនេះ…

ជម្ងឺនោមមិនចេញឬស្ទះនោមចំពោះស្រ្តី

ជាដំបូង ខ្ញុំត្រូវតែនិយាយថា ការនោមញីជាជំងឺកម្រមួយ ប្រសិនបើយើងប្រៀបធៀបទៅនឹងភេទរបស់បុរស។ មានអក្សរសិល្ប៍បង្ហាញថា សមាមាត្រឧប្បត្តិហេតុរវាងស្ត្រី និងបុរសមានកម្រិតទាបដល់ទៅ 1:13 ។ ការ​ពន្យល់​គឺ​ស្ត្រី​មិន​មាន​ក្រពេញ​ប្រូស្តាត​ដែល​អាច​ស្ទះ​បំពង់​បង្ហួរ​នោម​នៅ​ពេល…

ការរក្សាទឹកនោមបណ្តោះអាសន្ន៖ ការគ្រប់គ្រង

ការ​ទប់​នោម​គឺជា​ការ​ត្អូញត្អែរ​ទូទៅ​នៅ​ការិយាល័យ Urology របស់​ខ្ញុំ។ ការរក្សាទឹកនោមត្រូវបានកំណត់ថាជាការរក្សាទឹកនោមស្រួចស្រាវ ប៉ះពាល់ដល់មនុស្សរាប់លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោក ជាមួយនឹងអត្រាប្រេវ៉ាឡង់កើនឡើងចំពោះមនុស្សចាស់។ អ្នកជំងឺទំនងជាគួរឱ្យភ័យខ្លាចជាមួយនឹងវគ្គដំបូងនៃការរក្សាទុករបស់ពួកគេ ហើយព្យាយាមស្វែងរកវិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្រ្តសម្រាប់ការព្យាបាលជាក់លាក់។ ល្អ…

កំពុងផ្ទុក …

មាន​អ្វីមួយ​មិន​ប្រក្រតី។ សូមផ្ទុកទំព័រឡើងវិញនិង / ឬព្យាយាមម្តងទៀត។

ទុកការឆ្លើយតប

kmភាសាខ្មែរ

មើលច្រើនទៀតនៅ Professional Thai Urologist

ជាវឥឡូវនេះដើម្បីបន្តអាន និងទទួលបានសិទ្ធិចូលប្រើបណ្ណសារពេញលេញ។

អានបន្ត