តើគ្រួសតម្រងនោមគ្រប់ប្រភេទ តម្រូវអោយមានការព្យាបាល ជាការពិតដែរឬទេ?

• Facebook
• Instagram
• ប្លក, រូបភាព
• Telegram
• WhatsApp
• LinkedIn
• សំបុត្រ

ការពិភាក្សាផ្តល់យោបល់ដ៏សាមញ្ញមួយដែលខ្ញុំតែងតែជួប នៅពេលដែលភ្ញៀវមកធ្វើការពិនិត្យសុខភាព ពេលនោះហើយដែលគេបានរកឃើញគ្រួសជារឿងចៃដន្យ។ នៅក្នុងកញ្ចប់ពិនិត្យសុខភាព ឧបករណ៍ដែលត្រូវបានយកមកប្រើប្រាស់ជំនួយវិការភាគនិងធ្វើតេស្ត យើងឃើញថាភាគច្រើនតែងតែមានម៉ាស៊ីនអេកូសាស្ត្រតែម្តង។ យើងដឹងហើយថាម៉ាស៊ីនអេកូសាស្ត្រជាឧបករណ៍ពេទ្យមួយប្រភេទដែលមានគុណសម្បត្តិល្អហើយងាយស្រួលក្នុងការប្រើដើម្បីស្វែងរកភាពមិនប្រក្រតីណាមួយដែលបានកើតឡើង ម្យ៉ាងវិញទៀតម៉ាស៊ីននេះវាក៏បានជួយសន្សំសំចៃថវិការដល់ភ្ញៀវ ហើយភ្ញៀវអាចគេចផុតពីមធ្យោបាយដទៃផ្សេងទៀតដែលតម្រូវអោយភ្ញៀវប្រឈមមុខនឹងកាំរស្មី។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលយើងនិយាយអោយស៊ីជម្រៅលទ្ធភាពនៃម៉ាស៊ីនអេកូសាស្ត្រនេះ ខ្ញុំអាចនិយាយបានថា ម៉ាស៊ីនអេកូសាស្ត្រ អាចដើរតួត្រឹមតែជាមធ្យោបាយក្នុងការត្រួសត្រាយរោគវិនិច្ឆ័យជាជំហានដំបូងតែប៉ុណ្ណោះ។

ចូរនិយាយអំពីគុណវិបត្តិនៃការថតកាំរស្មីអ៊ុលត្រាសោនក្នុងការរកឃើញគ្រួសក្នុងតម្រងនោម។

1. ជាឧបករណ៍ដំណើរការឯករាជ្យ
   • មានន័យថាការប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនអេកូនេះ ប្រសិនបើយើងចង់បានគុណភាពនៃលទ្ធផលដែមានទំនោរជាលក្ខណះវិជ្ជមាន គឺតម្រូវអោយអ្នកបច្ចេកទេសរូបភាពវេជ្ជសាស្ត្រជាអ្នកដំណើរការ។
2. មានទំនោរនិងអាត្រានៃការកើតឡើងទៅលើលទ្ធផលអវិជ្ជមានក្លែងក្លាយខ្ពស់
   • ទោះជាថ្វីដៃអ្នកដំណើរការម៉ាស៊ីននេះមានជំនាញនិងពូកែយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏លទ្ធផលនៃសុក្រិតភាពមិនទទួលបានលើសលប់ដូចការរំពឹងទុកនោះទេ។ ការយកម៉ាស៊ីនអេកូសាស្ត្រមករាវរកគ្រួសក្នុងតម្រងនោម តាមការសិក្សាគេឃើញថាជាលទ្ធផលនៃម៉ាស៊ីននេះអាចមានលទ្ធភាពរកឃើញគ្រួសតូចៗត្រឹម៤៥ភាគរយតែប៉ុណ្ណោះ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀតម៉ាស៊ីននេះនៅមានកម្រិតក្នុងការញ៉ែកប្រភេទគ្រួសថាតើវាជាប្រភេទគ្រួសទូទៅ, ជាកំបោរដែលតោងជាប់សរសៃឈាម ឬជាកំបោដែលបង្កប់នៅក្នុងសាច់តម្រងនោម ឬក៏ជាអ្វីផ្សេង? ដោយយោងលើការញ៉ែកមិនច្បាស់ដូច្នេះហើយ ទើបធ្វើអោយអ្នកជម្ងឺនៅតែមានមន្ទិលសង្ស័យនៃលទ្ធផលដែលទទួលបាន។
3. មានការពិបាកបន្តិចនៅពេលអ្នកជម្ងឺមានរូបរាងធាត់
   • ម៉ាស៊ីនអេកូសាស្ត្រដំណើរការដោយប្រើប្រព័ន្ធរលកសម្លេង ដូច្នេះហើយប្រសិនបើអ្នកជម្ងឺមានរូបរាងធាត់កម្រាស់ជាតិខ្លាញ់នោះឯងដែលទៅរារាំងរលកសម្លេងមិនអោយចូលដល់ ដូច្នោះជាលទ្ធផល ភាពសុក្រិតដែលទទួលបានគឺមិនអាចយកប្រើការជាផ្លូវការបានឡើយ។

នៅពេលដែលអ្នកជម្ងឺមកជួបខ្ញុំម្តងៗ ខ្ញុំតែងតែវាយតម្លៃថាតើមធ្យោបាយធ្វើតេស្តបែបណាដែលឆ្លើយតបទៅនឹងអាការៈជម្ងឺដែលបង្ហាញ។ ការកំនត់នូវវិធានធ្វើតេស្តដែលជាក់លាក់នឹងមិនខាតពេលវេលាសម្រាប់ដំណើរការនៃការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃគ្រួស គឺគ្មានអ្វីប្រសើរជាងការប្រើឧបករណ៍ថតស្កែនដែលភាសាអង់គ្លេសហៅថា (CT scan)នោះទេ។ នៅមន្ទីរពេទ្យរ៉ូយ៉ាល់ភ្នំពេញម៉ាស៊ីនស្កែនរបស់យើងផ្តល់ភាពច្បាស់កម្រិតខ្ពស់បំផុត ទៅលើលទ្ធភាពនៃការចាប់យករូបភាពនៃគ្រួសនៅក្នុងប្រព័ន្ធទឹកនោម សុក្រិតភាពដល់ទៅ៩៥ភាគរយឯណោះ ក្នុងន័យនេះគឺសំដៅទៅដល់លទ្ធភាពនៃការចាប់យករូបភាននៃគ្រួសដែលមានវិជ្ចមាឌតូចបំផុតក្នុងកម្រិត 1,25 មីលីមែត្របានដោយគ្មានឧបសគ្គអ្វីឡើយ។ នៅក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយប្រើម៉ាស៊ីនស្កែននេះ មានអ្នកជម្ងឺមួយចំនួនគាត់បានបារម្ភទៅលើការទទួលរងនូវកាំរស្មីពីម៉ាស៊ីនស្កែន ដើម្បីស្រាយចម្ងល់នៃរឿងកាំរស្មីនេះ ខ្ញុំនឹងបើកវង់ក្រចកនិយាយអំពីរឿងកាំរស្មីបន្តិចទៅចុះ។ បច្ចុប្បន្នភាពនៃឧបករណ៍បរិក្ខាពេទ្យសព្វថ្ងៃមានការរីកចម្រើននិងសុវត្ថិភាពយ៉ាងខ្លាំង ដោយការរចនានិងផលិតឡើងមានលក្ខណះសមស្របទៅតាមមាត្រដ្ឋានពិភពលោកដោយបញ្ចៀសនូវគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចទទួលបានយ៉ាងពិសេសបំផុត។ ជាអាទិ៍ម៉ាស៊ីនស្កែនដែលយើងប្រើនេះ គឺវាមានកម្រិតកាំរស្មីដែលធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរាងកាយទាបបំផុត។ វាមានកម្រិតទាបដល់ទៅ60ដងបើធៀបជាមួយនឹងម៉ាស៊ីនថតកាំរស្មីអិចដែលផ្តល់ការថតក្នុងមួយប៉ុស្ត៍ ពិសេសជាងហ្នឹងទៅទៀតក្នុងទីតាំងដែលយើងស្កែនគឺមានឧបករណ៍ជួយកាត់បន្ថយកម្លាំងកាំរស្មីអោយត្រូវខ្លួនអ្នកជម្ងឺតិចជាទីបំផុត។

បន្តទៅទៀតខ្ញុំនឹងឆ្លើយទៅនឹងសំនួរមួយចំនួនទាក់ទិនទៅនឹងប្រធានបទមួយនេះ។ - តើយើងចាំបាច់ត្រូវយកគ្រួសដែលកើតមានចេញទាំងអស់ដែរឬទេ? ចម្លើយ៖ មិនមែនគ្រប់គ្រួសទាំងអស់ចាំបាច់ត្រូវតែយកចេញនោះទេ! តើអ្នកដឹងដែរឬទេថានៅក្នុងប្រព័ន្ធសរីរាង្គទឹកនោមរបស់យើងសរីរាង្គដែលមានចន្លោះទំហំដែលតូចជាងគេនោះគឺបពង់តភ្ជាប់ពីតម្រងនោមមកកាន់ផ្លោកនោមនោះឯង។ តាមទំហំរបស់បំពង់ដែលតភ្ជាប់ពីតម្រងនោមមកកាន់ផ្លោកនោម វាមានសមត្ថភាពអាចធ្វើអោយគ្រួសដែលមានទំហំត្រឹម 4មីលីម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្លាក់ចុះមកដោយគ្មានការឈឺចាប់បាន។ ដូច្នោះប្រសិនបើគ្រួសរបស់អ្នកមានទំហំក្រោម 4មីលីម៉ែត្រនោះយើងនឹងមិនធ្វើអីវាឡើយ យើងគ្រាន់តែអោយលោកអ្នកសង្កេតអាការៈនឹងធ្វើការតាមដានតែប៉ុណ្ណោះ។

យោបល់របស់ខ្ញុំ គឺខ្ញុំនៅតែប្រាប់លោកអ្នកអោយហូបទឹកអោយបានច្រើន គឺមិនអោយតិចជាង 2,5លីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ។ បរិមាណទឹកដែលលោកអ្នកហូបចូលទៅវាមានគុណសម្បត្តិអាចធ្វើអោយទឹកនោមរបស់យើងមានកម្រិតគ្រប់គ្រាន់ដែលអាចជួយទម្លាក់គ្រួសអោយធ្លាក់ចុះមកដោយមិនទទួលការឈឺចាប់ឡើយ។ ជាការពិតណាស់វាគ្មានអ្វីដែលយើងដាក់ក្តីសង្ឃឹមរហូតដល់ទៅ100ភាគរយសម្រាប់វេជ្ជសាស្ត្រពេទ្យឡើយ។ សម្រាប់គ្រួសដែលមានទំហំតូចជាង4មីលីម៉ែត្រកម្រនឹងធ្វើអោយមានអាការៈឈឺណាស់។ សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំគិតថាប្រសិនបើលោកអ្នកមានសញ្ញានៃការកើតគ្រួសតម្រងនោម លោកអ្នកគួរតែប្រញ៉ាប់ស្វែងរកគ្រូពេទ្យជំនាញនៃប្រព័ន្ធទឹកនោមដើម្បីពិភាក្សានឹងដោះស្រាយ កុំព្យាយាមទុកចោលរង់ចាំវាធ្វើទុក្ខធ្វើអ្វី។ ប្រសិនបើលោកអ្នកមានសំណួរឬចង់ពិភាក្សាបន្ថែមពាក់ព័ន្ធទៅបញ្ហាខាងលើនេះ លោកអ្នកអាចជួបខ្ញុំបាននៅការិយាល័យនៃមន្ទីរពេទ្យរ៉ូយ៉ាល់ភ្នំពេញ។ សូមអរគុណ!