តើការឆ្លងមេរោគប្រូស្តាតស្រួចស្រាវគឺជាអ្វី?

អ្នកជំនាញខាងរោគទឹកនោមល្អបំផុត ធ្វើការនៅឈុនបុរី និងកម្ពុជា។

មានអ្នកជម្ងឺមិនតិចនោះទេដែលមកជួបពិភាក្សាជាមួយខ្ញុំ ហើយបានសួរខ្ញុំនូវសំនួរជាច្រើនពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនេះ ដូចជា៖ តើខ្ញុំអាចកើតជម្ងឺរលាកក្រពេញប្រូស្តាតនេះដែរឬទេ? អ្នកជម្ងឺរលាកក្រពេញប្រូស្តាតមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់នឹងអាការៈរបស់ពួកគេខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំនឹងឆ្លៀតពេលនិយាយអំពីអាការៈនៃជម្ងឺនេះបន្តិច ថាតើវាកើតឡើងដោយរបៀបណា? ហើយវាកើតឡើយយ៉ាងដូចម្តេច?

ពាក្យវេជ្ជសាស្ត្រសម្រាប់ការឆ្លងមេរោគប្រូស្តាតស្រួចស្រាវគឺ“ជំងឺរលាកក្រពេញប្រូស្តាតស្រួចស្រាវ” ។ ជាទូទៅរោគសញ្ញានឹងមានលក្ខណៈដូច

ក្តៅខ្លួនគ្រួន ឬគ្រុនរងា
ពេលនោមម្តងៗមានអារម្មណ៍ថាឈឺ
នោមញឹកខុសធម្មតា
មិនស្រួលខ្លួន
ឈឺឆ្អឹងអាងត្រគាក
ឈឺខ្លាំងនៅពេលដែលគ្រូពេទ្យធ្វើការពិនិត្យដោយយកម្រាមដៃលូកចូលតាមរន្ធបន្ទោបង់ស្ទាប់ក្រពេញប្រូស្តាត

ការឆ្លងមេរោគក្រពេញប្រូស្តាតស្រួចស្រាវ — ជំងឺរលាកក្រពេញប្រូស្តាតស្រួចស្រាវភាគច្រើនបណ្តាលមកពីបាក់តេរី

ជាធម្មតាជម្ងឺនេះកើតឡើងបណ្តាលមកពីការចម្លងបាក់តេរីមួយប្រភេទ ដែលមានឈ្មោះថា អ៊ីកូឡៃ (E coli) ។ អ៊ីកូឡៃជាបាក់តេរីដែលមានលក្ខណៈសាមញ្ញនឹងជួបច្រើនបំផុតក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ នៅក្នុងការញ៉ែកបាក់តេរីប្រភេទនេះគេបានរកឃើញកំពូលមេរោគសកម្មចំនួនមួយដែលភាគច្រើនឆ្លងតាមការរួមភេទ មេរោគប្រភេទនោះមានឈ្មោះថា ក្លាម៉ៃឌាឬណៃសឺរៀ (Chamydia or Nersseria)ប្រភេទមេរោគដែលបង្ករអោយមានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរ យើងរមែងតោងតែឃើញកើតមានចំពោះអ្នកជម្ងឺដែលមានជម្ងឺប្រចាំកាយច្រើនយ៉ាង។ ការចម្លងមេរោគចូលទៅកាន់ក្រពេញប្រូស្តាតអាចកើតឡើង តាមរបៀបដូចតទៅនេះ យើងនឹងចំណាត់ថ្នាក់ភាពងាយចម្លងរោគទៅតាមអាយុជាកត្តាគោល។

សម្រាប់បុរសវ័យក្មេង៖ ប្រវត្តិជម្ងឺបានបង្ហាញអំពីការដែលមិនការពារនៅពេលរួមភេទ នោះវាអាចធ្វើអោយបង្ហួរនោមមានការរលាកនិងមានការចម្លងរោគ។ នៅពេលមានការចម្លងរោគទៅកាន់ផ្លោកនោមក្តីឬការចម្លងរោគនៅក្នុងពងស្វាសក្តី ការចម្លងរោគនេះគឺងាយស្រួលក្នុងការបើកផ្លូវអោយមេរោគវាធ្វើដំណើរបន្តទៅកាន់ក្រពេញប្រូស្តាត។
សម្រាប់វ័យបុរសចំណាស់៖ ប្រវត្តិជម្ងឺដែលធ្លាប់មានការច្រិបសាច់ប្រូស្តាត ឬមានការសុងទឹកនោមតាមបង្ហួរនោមរយៈពេលយូរ កត្តាទាំងនេះវាធ្វើអោយអ្នកជម្ងឺមានការប្រឈមខ្លាំងក្នុងការចម្លងរោគ។

នៅពេលដែលមានការសង្ស័យថាអ្នកជម្ងឺអាចមានការរលាកក្រពេញប្រូស្តាតស្រួចស្រាវដែលបង្ករដោយបាក់តេរីនោះ អ្នកជម្ងឺត្រូវថែទាំខ្លួនប្រាណហើយប្រញាប់មករកគ្រូពេទ្យជំនាញនៃប្រព័ន្ធទឹកនោមដើម្បីពិភាក្សាព្យាបាល។ មានអាត្រាប្រហែល១០ភាគរយនៃអ្នកជម្ងឺដែលតម្រូវអោយមានការយកទឹកនោមទៅបណ្តុះមើលមេរោគ។ ទោះយ៉ាងក៏ដោយយើងនៅតែតម្រូវអោយមានការប្រើប្រាស់ថ្នាំព្យាបាលសម្រាប់ជម្ងឺរលាកក្រពេញប្រូស្តាតស្រួចស្រាវជាប្រភេទថ្នាំផ្សះ (Antibiotic)អោយបានត្រឹមត្រូវ។ ថ្នាំផ្សះជាប្រភេទថ្នាំមួយដែលអាចជ្រាប់ចូលទៅក្នុងជាលិកានៃក្រពេញប្រូស្តាតបានល្អ ដោយយោងទៅលើភាពស្មុគស្មាញនៃរចនាសម្ព័ន្ធនៃក្រពេញដែលថ្នាំដទៃទៀតពិបាកនឹងជ្រាប់ចូលទៅដល់។ Fluoroquinolone ជាប្រភេទថ្នាំដេលផ្ទុកសារធាតុពិសេសមួយដែលងាយនឹងជ្រាប់ចូលទៅក្នុងជាលិកាក្រពេញប្រូស្តាត។ សេចក្តីបារម្ភមួយចំនួនដែលអាចជួបប្រទះបន្ទាប់ពីការព្យាបាលរួចរាល់៖

ប្រឈមជាមួយកត្តាអសមត្ថភាពក្នុងការបង្ករកំនើត
ប្រឈមជាមួយភាពជឿនលឿននៃមេរោគដែលធ្វើអោយរលាកក្រពេញប្រូស្តាតរាំរ៉ៃ ដូចជាការរលាកបំពង់នាំមេជីវិតឈ្មោល និងការរលាកបំពង់តម្រងនោម (epididymis or pyelonephritis)។
១០ភាគរយនៃអ្នកជម្ងឺអាចវិវឌ្ឍន៍ទៅជាអាការៈនៃការឈឺអាងត្រគាក ហើយនឹងមានផលរំខាននៅចន្លោះទ្វារធំនិងពងស្វាស់។

សំណួរណាមួយអ្នកអាចមានអារម្មណ៍សេរីដើម្បីពិភាក្សាជាមួយ ខ្ញុំ.